Petar Blagojević – Vampir iz Kiseljeva
Istinita priča
Kiseljevo. Selo u blizini Požarevca, na domak Srebrnog jezera, popularne turističke
destinacije istočne Srbije, nedaleko od Ramske tvrđave. Danas pripada Braničevskom
okrugu. Međutim, priča koju želimo da Vam prezentujemo smeštena je u prvu polovinu
osamnaestog veka, u vreme kada je ovaj prekrasni krajolik katastarski pripadao AustroUgarskoj carevini iako se nalazio sa srbijanske strane Dunava.
Carski namesnik Gradištanske oblasti bio je gospodin Frombald. On je Bečki dvor uredno
izveštavao o dešavanjima i sprovođenju uredbi u podunavskom kraju na vodenoj granici sa
Rumunijom. Važio je za korektnog ali autoritativnog čoveka. Umeo je da prepozna i uvaži
običaje lokalnog stanovništva koje je u prethodnim vekovima nametano turskom
vladavinom.
Međutim, jedan neobičan, do tada nikada viđen ''slučaj'' doveo je čitavo Kiseljevo do
granice usijanja. Strah i nervoza uselili su se u duše i domove prostog i neukog stanovništva.
Napominjemo da je priča istinita i dokumentovana. O događaju koji će uslediti pisao je i
prestižni bečki časopis ''Wienerisches Diarium''.
Važno je napomenuti da su američki istražitelji početkom prošle decenije, na terenu,
istraživali uzroke ''čudnovate priče'' o prvom zabeleženom slučaju vampirizma.
Na osnovu prikupljenih podataka i činjenica priložili su hipotetičku pretpostavku koja je
jedino realno i moguće objašnjenje. Podatke o događaju prikupila je i ekupa Batiskaf radija
u razgovoru sa Markom Bogičićem, stanovnikom Kiseljeva i sakupljačem istorijskih
artefakata.
Horor:
Petar Blagojević, meštanin Kiseljeva ( nemački: Peter Plogojewitz ), nikada u sukobu sa
zakonom, lojalni meštanin i poštovani srpski domaćin, umro je 1725, iznenada, nakon
izuzetno kratke bolesti. U tome se ne vidi ništa neobično ako uzmemo u obzir razvojni
stepenik medicine i nedostatak lekara. Međutim, deset nedelja nakon njegove smrti
Kiseljevo je zadesila salva mističnih smrti. Za sedam dana preminulo je još devet osoba
različite starosne dobi. Neposredno pred izdisaj, govorili su da im je u san dolazio Petar
Blagojević, spuštao se na njih i davio. U prilog njihovim tvrdnjama išla je i činjenica da je
Blagojevićeva žena govorila da joj se Petar vratio u san i tražio opanke.
Ubrzo je pobegla iz sela.
Veliki broj smrtnih slučajeva za kratko vreme, u naselju koje je brojalo svega nekoliko
stotina stanovnika, razumljivo, uznemirio je meštane. Načelnik Frombald suočio se sa
panikom, jezivim i sujevernim pričama, tuđim i sopstvenim strahom. Iako školovan i
racionalan, poslao je dopis caru u kojem je izneo problem sujeverja kao i insistiranje
lokalnih seljana da raskopaju grob pokojnog Petra, probodu ga glogovim kocem, spale i
pepeo raspu u Dunav. Jedini način da ubedi uplašeni narod bio je da car naredi ekshumaciju
tela i dokaže poodmaklu fazu raspadanja, umiri meštane i pokrene intenzivno medicinsko
istraživanje koje bi objasnilo uzroke bolesti i brojnih smrti koje su se dogodile za kratko
vreme samo u Kiseljevu.
Car je pristao.
Okupljeni meštani kao i sam Frombald ostali su skamenjeni. Iz, do tada, ne dirnute humke
izvađen je sanduk koji je raskovan. U njemu je ležalo telo pokojnog Blagojevića koje je
izgledalo netaknuto, tek malo bledog lica, dok se na krajevima usana nalazila zgrušana krv.
Da li je osmeh ''blagopočivšeg'' bio plod straha prisutnih nikada nećemo saznati.
Ono što je činjenica je da su po naređenju namesnika i pod pažljivim nadzorom vojnika,
Frombald i meštani proboli telo zašiljenom glogovom granom, spalili ga i ostatke bacili u
duboki Dunav.
Zbunjeni carski namesnik poslao je izveštaj u kojem je istakao da su ''seljani sada potpuno
mirni, zahvaljuju visočanstvu i lokalnoj upravi...'' Čak se lično odrekao zasluga za smirivanje
situacije koja je mogla da sruši autoritet carske administracije.
Tri veka kasnije,naučna istraživanja američkih i drugih eksperata objasnili su neobičnu
pojavu na sledeći način: U više od dvadeset procenata, telo umrlih u anaerobnim uslovima
može da ostane netaknuto više meseci. U uslovima velike vlage, pokojnikovo telo može se
mumificirati gotovo ne promenivši izgled. Krv na obodu usana posledica je procesa koji se
dešavaju u periodu od 48 sati nakon smrti. Kapilari mogu da pucaju, zgrušavanje može da
bude usporeno, itd. Medicina izučava ono što mi nazivamo posmrtnim fenomenima.
Bolest od koje su u kratkom periodu umrli meštani definitivno se pojavila ( verovatno je
uzrokovala i smrt nesrećnog Petra Blagojevića ), isto tako je munjevito i nestala.
Priče o davljenju pripadaju sujeverju, neispitanim i nedokazanim predanjima, a moguće je
da su posledica i opravdanje porodica umrlih zbog ''neraščišćenih računa'' sa drugim
meštanima, te svaljivanje krivice na tzv. vampira.
Nekadašnji grob prvog svetskog vampira pokušali smo da pronađemo, ali je i Marko Bogičić
objasnio da je iz objektivnih razloga tadašnjeg vremena humka zakorovljena.
Potomci Petra Blagojevića bave se poljoprivredom i veoma malo poznaju život i smrt svog
pretka.
Istraživači: Dimitrije i Aleksandar Ristić
Tekst napisao: Aleksandar Ristić
Foto: Nepoznati autor
